Mistrz Konwulsji 2014 vs chude przeszczepy

Anthony Brooke

Słowo "maleństwo" skierowane pod jego adresem i pozycja, w jakiej górował nad nim Chris, podziałały na aktora jak czerwona płachta na byka. Wszystko, co mówi się o rudych osobach - że są porywcze i zawzięte -- to czysta prawda. W ułamku sekundy Anthony był już na nogach, mocno chwytając Chrisa za jego koszulkę i tym samym ściągając go w dół, do swojego poziomu.
- Jest jeden sposób, żeby się przekonać - niemal warknął, na w pół wściekle, na wpół pożądliwie. I zanim Chris zdołał cokolwiek zrobić, zaprotestować albo zadziałać, Anthony już go całował.
Pocałunek w kawiarni, w porównaniu z tym, mógłby być śmiało uznany za niewinny i nieśmiały. W tej chwili Anthony był po prostu zbyt nabuzowany, by nie wepchnąć języka między usta Chrisa i by nie próbować go zdominować.

Christian Bauer

- Co? Zdenerwowałem Maleństwo? - Chris nie zdążył powiedzieć niczego więcej.
Na swój sposób oczekiwał, że jego słowa sprowokują Tony'ego. Nie sądził tylko, że reakcja będzie aż tak żywiołowa.
Mimo wszystko, teraz tancerz nie dał się zbić z tropu - nie stał ogłupiały, niemalże natychmiast wplótł palce w długie włosy przyjaciela i z równie wielkim zaangażowaniem odwzajemnił pocałunek. Przygryzł nawet wargę Rudzielca - gdzieś z tylu jego głowy obijała się tylko myśl, że byłoby źle, gdyby zostały jakieś ślady. Nie zauważył, kiedy mocniej zacisnął dłoń opartą na potylicy drugiego mężczyzny, nie był też pewien czy ten zadowolony pomruk nie wydostał się przypadkiem z jego gardła.

Anthony Brooke

Nazwać ten pocałunek ognistym, to niedopowiedzenie. Anthony, pod wpływem chwili, niemalże wdrapał się na Chrisa. Jako ten niższy, musiał cały czas stać na palcach i nieustannie przytrzymywać tancerza w dole, by w ogóle móc dosięgnąć jego słodkich ust. Jedną ręką mocno trzymał i tak już luźną koszulkę blondyna, a drugą zaciskał na jego karku, wbijając dobrze wypielęgnowane paznokcie, w skórę.
Anthony ssał, gryzł i mruczał, próbując zawłaszczyć dla siebie jak najwięcej Chrisa.
Dopiero kiedy zabrakło im oddechu, Brooke odsunął się, cudem nie opadając na kanapę. Przez moment dyszał, jego spojrzenie wciąż rozgonione, wciąż wbite w oczy Chrisa.
- Hm - mruknął w końcu, oblizując usta. - Nie było tak źle.

Christian Bauer

Przez długą chwilę po prostu stał, starając się unormować oddech. Jego policzki znów przyjęły nieco zbyt różowy odcień, ale - chwała niebiosom - Bauer nie spróbował uciec, ani z zażenowaniem przepraszać.
- Tony... - Christian przez chwilę przypominał sobie jak używa się strun głosowych. - Tony, dalej mnie trzymasz - tancerz po prostu musiał parsknąć śmiechem.
Aktor dalej zaciskał palce na jego koszulce i zmuszał do pochylania się pod niewygodnym kątem.

Anthony Brooke

Dopiero słowa Chrisa do końca go otrzeźwiły. Anthony najpierw spojrzał na swoją rękę, faktycznie, nadal kurczowo zaciśniętą na materiale koszulki, a potem mechanicznie rozprostował palce i odchrząknął.
- Tak. Ładna koszulka - mruknął, na początku próbując brzmieć poważnie, a w końcu poddając się i parskając śmiechem. Miał ciche wrażenie, że to nie to powinien powiedzieć swojemu przyjacielowi po takim pocałunku, ale w gruncie rzeczy, nie dbał o to.
Spojrzał z dołu na tancerza i ze złośliwym uśmiechem ukuł go zaczepnie pod żebra.
- Idź, gościem jestem, piwo mi przynieś - zażądał. - Albo przynajmniej coś do picia.

Christian Bauer

- Aż tak ci przeze mnie gorąco? - blondyn uśmiechnął się złośliwie, ale po chwili poprawił powoli rozpadający się koczek i zniknął w kuchni. Zanim Tony zdążył mu przyłożyć.
Kiedy wrócił trzymał w rękach - kolejne - dwie puszki piwa.
Postawił je na stole i zerknął na gościa. Dobrze, że nie zapadał się pod ziemię. Sprawiał wrażenie tylko nieco zażenowanego własnym wybuchem i ostatnim komentarzem. I nie bardzo wiedział co zrobić z rękami.
- Coś jeszcze do tego, wasza wysokość? - uznał, że dosyć teatralny ukłon będzie bardzo zabawny.

Anthony Brooke

Dobrze, że Chris zniknął w kuchni.
Anthony przynajmniej zyskał trochę czasu, żeby porządnie ochłonąć. Spodziewał się, że kiedy jego mózg przetworzy już to, co się przed chwilą stanie, Tony będzie oszołomiony albo speszony albo cokolwiek innego, niż czyste zadowolenie i satysfakcja. Właściwie, aktor wcale nie czuł, że zrobił coś źle. Wręcz przeciwnie, wewnętrznie, wszystko pasowało. Nic nie było ani nienaturalne, ani wymuszone.
W końcu Anthony rozsiadł się na kanapie.
- Możesz uklęknąć - powiedział, sugestywnie rozsuwając nogi. - Skoro lubisz takie klimaty, z przyjemnością ci pomogę. Pewnie gdzieś w szufladach trzymasz kajdanki i pejcze, hm? Perwersie.
Anthony z wdzięcznością przyjął piwo.

Christian Bauer

Z jednej strony cieszył się, że jeszcze nie nastąpił moment, w którym on i Tony przechodzą do nieprzyjemnej rozmowy o tym co stało się przed chwilą; Chris nie miał nawet czego wyjaśniać, nie widział w tym wszystkim niczego nieodpowiedniego, a wcale nie chciał jeszcze martwić się mediami.
Z drugiej jednak strony...
Poderwał głowę do góry i rzucił przyjacielowi spojrzenie, które zakrawało na zdesperowane.
- Tony! - tancerz momentalnie odwrócił wzrok.
Dopiero po chwili prychnął i usiadł obok rudzielca.
- Kajdanek w to wszystko nie mieszaj. Ani pejczy!

Anthony Brooke

Kiedy Chris obok niego usiadł, cały purpurowy, Anthony nie mógł się powstrzymać od wybuchu szczerego śmiechu. Rozbawiony, poklepał przyjaciela po ramieniu.
Otworzył piwo, pociągnął spory łyk i dopiero kiedy zimny płyn spłynął mu do żołądka, zorientował się, że zapadła między nimi cisza. Przez chwilę Anthony wpatrywał się w ścianę.
- Wiesz - zaczął powoli, zastanawiając się nad każdym słowem. - Jeśli pocałujemy się tak przy świadkach, to już za cholerę nikt nam nie uwierzy, że nie jesteśmy parą.

Christian Bauer

Oczywiście. Temat mediów i domniemanego związku Chrisa z Tonym musiał się pojawić, prędzej czy później.
Tancerz zdjął z koczka podtrzymującą go gumkę. Jasne włosy opadły luźno na jego ramiona. Tancerz chwilę milczał, skupiony na owijaniu niesfornych kosmyków wokół palca.
- Ciężko by było nie uwierzyć... - chłopak momentalnie spochmurniał. - Ale, nie ma się co martwić, to i tak nie wyjdzie do mediów. Nie zrobiłbym ci tego. Za dużo problemów - tancerz zerknął na przyjaciela. - W zasadzie, skoro już o telewizji mowa. .. Chyba byłoby lepiej, gdybyś tu zbyt długo nie siedział. Jeśli ktoś już się zorientował, że to moje mieszkanie, to możesz mieć potem więcej nieprzyjemności - dodał po chwili. - Nie, że cię wyganiam, żeby nie było! Mnie się dobrze siedzi.