Hiddlesworth pierwszy

Chris Hemsworht

Mama zawsze mu powtarzała : jeśli chcesz zdobyć dziewczynę, rób to etapami. Inna sprawa, że rodzicielka Chrisa była zapaloną miłośniczką taktyki wojennej i swojego własnego męża upolowała na zlocie pasjonatów tegoż samego zjawiska. Tak więc pierwszą wskazówką odnośnie zdobywania wybranki serca jaką młody Hemsworth kiedykolwiek dostał, było zdobycie zaufania swojego wroga.
Ale żeby to zrobić, najpierw należało się w szeregi tegoż właśnie wroga przekraść.
Chris wcale nie uważał Toma za swojego przeciwnika, ale na chwilę obecną tak musiał go traktować. Bo jeśli racjonalny mózg Hiddlestona stwierdzi, że wcale nie leci na mężczyzn, albo nie leci na umięśnionych blondynów, grających Bogów, to cóż... Hemsworth oszczędził sobie pytań i od razu wszedł na ścieżkę wojenną.
A swoją pierwszą bitwę zaczął bardzo, bardzo koślawo.
- ... no i pomyślałem, że może wyjdziemy do kina? - Zapytał, czochrając swoje włosy, które już od dobrych kilku minut pozostawały w całkowitym nieładzie. Hemsworth nie lubł fryzury Thora ale czego nie robi się dla pracy?
Albo czego nie robi się dla tego uroczego uśmiechu Hiddlestona? Chris modlił się w duchu by jego monolog na temat tego, dlaczego warto na maraton Władcy Pierścieni iść do kina nie zareaguje alergicznie.
Cholera, a może powinien zaprosić Toma na jakąś komedię romantyczną? Nie. Nie. Faceci nie chodzą sami z siebie na komedie romantyczne. Z drugiej strony Chirs nie przepadał za horrorami, a w kinie nie leciały obecnie żadne dobre filmy akcji. Oprócz rzecz jasna, tego z Jeremym w roli głównej, na którym cała obsada Avengersów była już przynajmniej dwa razy.
Tylko po to, żeby śmiać się z miny ich Hawkeye`a w kompromitujących damsko-męskich sytuacjach.
Hemsworth miał też nadzieję, że nie wyglądał jak desperat i że jego zdolności aktorskie jednak się na coś przydały.
- Oczywiście, zrozumiem jak będziesz miał coś lepszego do roboty, nie ma sprawy - zaczął, kiedy po kilku sekundach nie dostał odpowiedzi. - Może pójdę z Robertem albo nie wiem. Zresztą, jeśli ci nie pasuje to nie będę się narzucał.

Tom Hiddleston

Mimowolnie roześmiał się kiedy Chris skończył mówić. Wyrzucał z siebie słowa z prędkością karabinu i Hiddlestona aż zdziwiło to, że można z taką radością opowiadać o filmie.
Nie przypuszczał, że Hemsworth jest aż takim fanem. Ale mógł z nim pójść, czemu nie, jeśli tylko miał czas.
Zastanowił się chwilkę. Dzisiejszy wieczór, maraton skończy się około czwartej nad ranem. Jutro nie mieli zdjęć, było wolne i Tom usiłował sobie przypomnieć czy się z kimś nie umówił. Ale nie, chyba nie. Miał tylko pójść do dentysty, ale to już po 16, więc spokojnie miał czas na to żeby odespać.
- Nie, nie o to chodzi, że mi nie pasuje, po prostu zastanawiałem się czy to nie koliduje z żadnymi innymi planami. Ale mam czysty dzień, możemy iść - posłał drugiemu aktorowi swój firmowy uśmiech.
Nie widział w zaproszeniu absolutnie niczego dziwnego. Ot, kumpel z pracy chce iść do kina. Nic specjalnego.
- A skoro chciałeś zaprosić Roberta, to czemu nie? Może od razu uda się namówić Marka, albo Scarlett? Wydaje mi się że wspominali kiedyś coś o filmach Jacksona, na pewno lubią "Władcę" - zaproponował. Skoro mieli iść, to dlaczego nie razem? Całkiem nieźle się dogadywali jako ekipa.
Przesunął dłonią po włosach. Fryzura Lokiego też nie do końca mu pasowała, choć na pewno sprawiała mniej kłopotów niż ten paskudny - skąd rysownicy wzięli taki pomysł?! - hełm.

Chris Hemsworth

Pomyślał, że przynajmniej koniec końców udało mu się wywołać u Toma uśmiech. To już było coś, jakby nie patrzeć. Chirs uwielbiał podziwiać twarz Hiddlestona kiedy ta wyrażała emocje, obojętnie jakie.
Chyba zakochał się w nim, kiedy oglądał kręcenie sceny z Thora, w której Loki dowiaduje się od ojca, że faktycznie, jest adoptowany. Chociaż może ta miłość zaczęła się już wcześniej? W każdym razie, tamten moment był jak objawienie. I od tamtego momentu każda chwila, której Chirs nie spędzał z Tomem była katorgą, a tychże chwil było naprawdę dużo. O wiele, wiele za dużo.
Hemsworth przez kilka sekund nie wierzył, że Tom zgodził się wyjść z nim do kina.
- Świetnie! Zaraz do nich zadzwonię! - Powiedział, jeszcze nie zdając sobie sprawy z tego, co dokładnie mówił i na co się zgodził.
Dopiero kiedy wyciągnął swój telefon i odszedł na dwa kroki od Hiddlestona doszła do niego powaga sytuacji. Że co!? Że zaprosić Roberta? I Marka i Scarlett? To nie tak, że Chirs ich nie lubił, uwielbiał ich. Ale to miała być randka! Jego i Toma, nie całej ekipy Avengersów.
Ostatecznie Hemsworth wykonał te kilka telefonów, po czym wrócił do Hiddlestona.
Stołówka na planie serwowała naprawdę wyśmienitą kawę, która właśnie w tej chwili Chrisowi stygła.
- Uhm - zaczął, siadając znów na przeciwko Toma. - Mark jest zajęty, Scarlett umówiła się już z Jeremmym, a Robert powiedział, że spotka się z nami pod kinem.
Chirs nie powiedział tylko tego, że podał Robertowi adres złego kina. Ale ciiii. Nikt nie powiedział, że brat Lokiego nie nauczył się od niego chociaż odrobiny sprytu.

Tom Hiddleston

Kiwnął głową. No nic. Jak nie wszyscy to nie wszyscy, mówi się trudno. Nikt nie powiedział, że nie mogą się świetnie bawić w mniejszym gronie.
- Nie wiedzą co tracą, no ale okej. To ustalone. Jutro o dwudziestej w kinie. Poczekasz chwilkę?
Tom uśmiechnął się lekko, ostrożnie założył włosy za ucho i podszedł do kontuaru stojącego po drugiej stronie stołówki. Przez chwilę rozmawiał z obsługą, a po chwili wrócił z kawą. Bardzo intensywnie, zachęcająco pachnącą kawą.
Jak zwykle, gnida, tylko sobie znanymi sposobami wydębił od kelnerki świeżo mieloną. Z wymalowanym na twarzy zadowolonym uśmiechem powrócił do przyjaciela.
- Tylko, Chris, kurczę. Trochę głupio mi prosić...
Na chwilę się zawahał. No tak, tak. Wieczna, hiddlestonowa uprzejmość która pojawiała się wtedy, kiedy niekoniecznie była potrzebna a znikała wtedy, kiedy mogła go uchronić od powiedzenia czegoś głupiego.
- Bo wiesz, wczoraj oddałem samochód do naprawy, powiedzieli, że będę mógł go odebrać dopiero za dwa dni. Mój hotel jest akurat po drodze do kina... To byłby dla ciebie duży problem, gdybym zabrał się razem z tobą?
Gdyby nie to, że stylistki spędziły dzisiaj ponad godzinę nad jego perfekcyjną fryzurą, wplótłby palce we włosy. Ograniczył się jednak do przesunięcia dłonią po obojczyku.
Prawie nie spuszczając wzroku usiadł przy najbliższym stoliku i gestem poprosił Hemswortha żeby usiadł obok.
Mieli jeszcze może 10 minut przerwy, wypadałoby dać nogom trochę odpoczynku zanim znowu zaczną te nieludzkie akrobacje. No kto by pomyślał, że wylatywanie z samolotu jest aż tak trudną sceną? Powtarzali ją już z pięć razy.